Budowa i zasada działania turbosprężarki

Każda profesjonalna turbosprężarka zbudowana jest z dwóch wirników połączonych ze sobą wałem. Jeden z wirników znajduje się w tzw. stronie ciepłej (na ilustracji kolor czerwony), gdzie napędzany jest spalinami wydobywającymi się z silnika, drugi natomiast po stronie zimnej (kolor niebieski) tzn. w układzie dolotowym, który pod wpływem ruchu wału i odpowiednio wyprofilowanym łopatkom może tłoczyć do silnika powietrze o ciśnieniu wyższym niż atmosferyczne. Dzięki temu praca jednostki napędowej jest znacznie wydajniejsza. Taki stan rzeczy ma miejsce dlatego, że moc silnika zależna jest od ilości spalonego paliwa w danym momencie. Aby spalanie było efektywne trzeba dostarczyć odpowiednią ilość tlenu. Do spalenia 1 kilograma paliwa należy dostarczyć 14 kg powietrza. Im więcej powietrza tym więcej i lepiej spalonego paliwa przy tych samych obrotach silnika. Dzięki lepszemu spalaniu, gazy wydostające się z pojazdu są o wiele mniej toksyczne.

Turbodziura

Pierwsze konstrukcje charakteryzowały się zjawiskiem tzw. \"turbodziury\", które polegało na tym, że pomiędzy wciśnięciem pedału gazu a reakcją silnika była dłuższa przerwa. Miało to miejsce dlatego, że turbina potrzebowała więcej czasu na dostarczenie odpowiedniej ilości powietrza. Gdy w końcu do tego doszło, auto gwałtownie wyrywało do przodu. Na szczęście dzięki nowym technologiom i zastosowaniu układów zmiennej geometrii (tzw. kierowniczka) lub zaworów obejściowych (upustowych, tzw. klapka) turbina dostarcza powietrze pod odpowiednim ciśnieniem przez cały czas swojej pracy.